باز مثل هرشب كسلم قصه نشسته رو دلم

ميگن بازم شهيد مياد يه عالمه خيلي زياد

دسته گلاي بي زبون گمشده هاي بي نشون

يزره خاكسترشون دو حلقه انگشترشون

يه تیکه استخون سر يه شاجه گل يه بال پر

یه دکمه پیرهنشون یه زره خاک تنشون

تابوتای یه اندازه  تو هرکدم یه سربازه

ابره که بر تن می زنه باده که شیون میزنه

تابوتا خیس آب میشن دسته گلا خراب میشن

می پیچه تو شهرو دهات عطر سلام و صلوات

ای مادرای مهربون ،  بچهاتون بچهاتون

دسته گلائی ،  که دادید به کربلا  فرستادین

حالا با تابوت امدن با بوی باروت اُمدن

سرندارن پاندارند چشم تما شا ندارند

مادرا از خدا می خواند با گریه ُ دعا می خواند

تابوتاشونُ باز کنند بچهاشونُ ناز کنند

هرکجا اسفندِ و دود تاکور بشه چشم حسود

اما بوی عجیب میاد بو کنی بوی سیب میاد

میگن کسی که پا بشه زائر کربلا بشه

سربه بیابون بزارند توعاشقی جون بزارند

اُنجا که آفتاب میشینه باغ گل سیب می بینند

بچهای نجیب من باغ گلای سیب من

رو عشقتون پا نزاریند ایران تنها نزاریند

تو را می ستایم نه به خاطر  حماسه ها که آفریدی ، نه به خاطر  معامله با حضرت دوست بر سر جان شیرینت ، نه به خاطر  دستهای مهربان و خشن و پینه بسته و مردانه ات ، گاه کوچک و بچه گانه ات و گاه ظریف و لطیف و زنانه ات ، که آنگاه که باید ، آر پی جی زن می شد یا بی سیم چی ، وسیله التماس و خواهش در برابر فرمانده می شد که چند ماه کسری سن تو را ببخشد یا مرهمی می شد بر زخم برادر مجروحت ، و گاه در نهایت خلوت و سکوت شبها دست نیاز می شد به سوی عزیز بی نیاز .

تو را می ستایم نه به خاطر پاسداشت غرور ملی که از یک وجب از این خاک مقدس نگذشتی تا آن را به تاراج برند ، نه به خاطر آنکه از تمام بظاهر خوشی ها گذشتی ، کلاس و دانشگاه ، بازار و اداره ، زمین و زمان و همه و همه را رهاکردی برای ادای دین .

تو را می ستایم نه به خاطر تمام رشادتها و جسارتهایت که ناممکن ها را ممکن می کرد با ذکر یا فاطمه زهرا (سلام الله علیها) ، نه به خاطر عزت نفس و صبر و بردباریت در زمان اسارت ، نه بخاطر کم لطفی ها و طعنه ها و کنایه ها و گاه دشنام ها که پس از دفاع از زبان دوستان به ظاهر دوست شنیدی و جواب همه آنها را با تلخند دادی .

فقط و تنها فقط به خاطر آن تو را می ستایم که بر سر آرمانت باقی ماندی و لحظه ای از راه رفته باز نگشتی ، تو را می ستایم که بر سر عهد و پیمانت با ولی خویش راست قامتانه ایستادی و لبیک گفتی به هل من ناصر پیر جماران و لحظه ای قد خمود نکردی و سرمشق شدی برای کوفیان و همه کوفی صفتان از حال تا همیشه تا یاد بگیرند که چگونه باید مشق عشق کرد در دفتر ولایت .

تو را می ستایم به قدر تک تک ثانیه هایی که فرزندان این مرز پر گهر در امنیت و آرامش ، در صحت و سلامت ، رشد کردند و بالیدند ، افتخار آفریدند و جاودانه شدند .

تو را می ستایم ای برادر و خواهر رزمنده و بسیجی ام ، تو را می ستایم و به احترام تو ، تمام قد می ایستم .

سلام شهيد ؛ سلام برادر ؛ سلام سفر کرده ؛ سلام گمنام ( من به کي بايد سلام کنم؟)

به رسم هر نامه فکر کنم اول بايد شمارو از حال و هواي خودمون و چيزهايي که به رسم امانت بهمون سپردين و رفتين با خبر کنم ؛ هرچند شما خود گواه تر از مايين .

اينجا خبري نيست جزء اينکه همه سالهاست ادعا ميکنند که شرمنده شما هستند و جالبتر اينکه نميدونم چرا هر روز به اين شرمندگيشون افزوده ميشه به جاي اينکه کمترش کنند و هي نخواند اين جمله تکراري رو بگند

اينجا خبري نيست جز اينکه خونه حاجي بود که موقع شهادتش سپرد اين باشه واسه جلسات بچه هاي جبهه و جنگ و جلسات معنوي و هر هفته چند شب بچه ها اونجا جمع ميشدند ؛ چند وقت پيش وراث گرفتند و جزو ساختمان بقل که داره پاساژ ميشه انداختند تا نان شبه حلال به دست بيارند

اينجا خبري نيست جز اينکه هي فکر ميکنم شما بي معرفتي کردين و مارو تنها گذاشتين يا ما بي معرفتي ميکنيم و سراغي از شما نميگيريم؟

اينجا خبري نيست جز اينکه محمد گلستان بود که توي عمليات فتح المبين قطع نخاع شد ؛ چند روز پيش توي پارک کنار بساط کوچيک بادکنک و آدامس و پفکش نشسته بود که سد معبريها خودشو بساطشو با چه وضعي ريختند و بردند

اينجا خبري نيست جز اينکه سليمه خانم بود که دوتا پسرش توي عمليات کربلاي 5 شهيد شدند وپيکرشون هيچ وقت برنگشت و گمنام موندند ؛ صاحب خونه چند روز پيش اثبابشو ريخت تو کوچه ؛ طفلک سليمه خانم فقط عکس پسراشو توي بقلش گرفته بود و يه گوشه کوچه نشسته بود و به سر کوچه چشم دوخته بود

اينجا خبري نيست جز اينکه ما هر روز داريم به زخم و تاولهاي جانبازهاي شيميايي نمک ميزنيم ؛ لابد تجربه کردين که وقتي نمک به زخم ميخوره چه سوزشي داره!!!

اينجا خبري نيست جز اينکه داره يادمون ميره مزار باکري کجاست ؛ داره يادمون ميره وصيت خرازي و همت چي بود ؛ اسمهاتون اگه سر کوچه ها نبود و براي آدرس پستي نميخواستيم شايد يادمون ميرفت ؛ داره يادمون ميره چرا بعضي ها ميخواستند موقع عمليات نوشته سربندشون يا زهرا باشه؟

اينجا خبري نيست جز اينکه.............................................؟؟

اگه بخوام بنويسم حالا حالاها بايد بنويسم ولي چه کنم که ديگه طاقت نوشتن اين جور چيزارو ندارم /خيلي دلم ميخواست نامه اي که مينويسم شاد و روحيه بخش باشه ؛ خيلي دلم ميخواست بهتون بگم که امانتهايي که بهمون سپردين صحيح و سالمند ولي چه کنم که نه خيلي اهل دروغ گفتن هستم و نه ميشه به شهدا دروغ گفت/راستي اگه خواستي جواب نامه رو بدي باهاش چند ماسک هم بفرست اينجا هواش خيلي سمي و غبار آلوده.

ولي هنوز اميدواريم به اينکه : گرچه رفتند ولي قافله راهش برجاست

ولي هنوز اميدواريم به اينکه : نيست جز در گرو رفتن ما ماندن ما 

 اعتراف نامه اي به شهيد

به سال 1334 در شهرستان بهشهر ديده به جهان گشود و در سن 3 سالگي از محبت پدر محروم گشت و سرپرستي او و خانواده اش را عمويش بر عهده گرفت بدليل شرايط مادي خانواده تحصيل در كلاسهاي شبانه به كار و تلاش روزانه را انتخاب كرد پس از فراقت از تحصيل به خدمت سربازي رفت بعد از آن در اداره برق اصفهان مشغول كار شد و در عين حال به مبارزات سياسي خود عليه رژيم پرداخت و به علت فشار عوامل شاه به كشور آلمان و بعد فرانسه مهاجرت كرد و همچنين دوره نظامي را در كشور سوريه و لبنان گذرانيده است و مدتي در فرانسه به محافظت از امام پرداخت با پيروزي انقلاب مسووليت حفاظت و انتقال خانواده حضرت امام را از تركيه به ايران به عهده گرفت و به ايران آمد . در ابتداي ورود به تشكيل سپاه و شكل دهي سازمان اين نهاد مقدس پرداخت و در تشكيل سپاه اصفهان نقش ارزنده اي داشته است پس از آن به مازندران عزيمت نمود و با تشكيل پايگاههاي سپاه به مبارزه عليه شورش گنبد و بندر تركمن پرداخت و فرماندهي سپاه آن منطقه را بر عهده گرفت و سپس عازم جبهه جنوب شد مدتي فرماندهي تيپ 25 كربلا را بر عهده داشت و به منطقه غرب اعزام و به عنوان فرمانده سپاه مريوان و بانه مشغول خدمت شد و در اين خطه مظلوم به ايثارگري و مبارزه عليه خود فروخته گان و عمال دشمنان پرداخت و در 19/12/1363 هنگاميكه در اوج پريدن از سكوي پرواز بسوي معشوق بود به ديدار دوست شتافت . روحش شاد و روانش قرين رحمت الهي باد نقش شهيد در دفاع مقدس :

فرمانده سرافراز هنگاميكه بر سكوي عشق مي نگريست مناجات عارفانه سر مي داد گويي بلبلي بر شاخسار خشك نشسته و نغمه سبز سر مي دهد تا باغش را يابد و همچون بهار با طراوت نغمه خواني كند و در اين سير از هيچ تلاشي چشم نپوشيد و در برعهده گيري مسووليتهاي حساس در مناطق عملياتي دريغ نورزيد و با مسووليتهاي ذيل اداي دين نمود .

1- فرماندهي تيپ 25 كربلا در محورهاي عملياتي جنوب

2- فرمانده سپاه پاسداران بانه در كردستان

3- فرمانده سپاه پاسداران مريوان در كردستان

وصاياي شهيد :

ما از عمرمان بهره اي به اسلام نداده ايم شايد اين خون ثمره اي باشد براي اسلام عزيز و اين خونها كه هديه ات مي كنيم اي خداي رحمان كرامت كن و پذيرايمان باش .

برایم سخت است از آنان که ندیده ام سخن بگویم از آنان که افتخاری در دل تاریخ اند . باید که پلی زنم از درونم به معنای انسانیت . من از شهیدان تصویری می دیدم که گاهی از مقابلشان عبور می کردم . همیشه سؤالی در دلم بود که سیمای ملکوتی چه انسانهایی نمای این میدان شده .

شهر شهید پرور ورامین ، خون گرم و استوار نام این همه شهید را فریاد می زند و شهدای جاوید دهم دی ماه پنجاه و هفت را .

حرف های من تازگی نخواهد داشت ولی روح می گیرد از پر و بال این شهیدان .

آن روزها که صدای الله اکبر با عمق احساسی وصف ناپذیر از سینه مردمانی ستم دیده پایه های ظلم را می لرزاند ، روزهای نزدیک به انفجار نور ، شهرمان از شجاعت آلاله ها دلگرم بود ( شهیدان میرزایی ، کریمی ، گلعباسی ، شیرازی ) .

ترس دیگر دست و پای کبوتران را نمی بست آمده بودند اثبات کنند در جبهه های حق و باطل ، حق را دلیرانه فریاد می زنند . آن روزها که نبودم امّا حس غریبی مرا به آنها پیوند می دهد . آیا می توانستند با نشستن در خانه بگویند علیه ظلم ایستاده اند ؟

چهرة عیان مبارزاتشان همان تظاهرات های مردمی بود و این خیابان ( خیابان شهدای امروز ) آن روز خود را هرگز فراموش نخواهد کرد .

اگر سرتاپای وجودم بلرزد از یاد آوری نامشان سزاست چرا که ره بی انتهای شهادت ، مردانی بزرگ می طلبد و این عزیزان برایم مظهر واقعی اخلاصند . پس به شکرانه این رشادت ها و برای احترام به ساحت مطهرشان در طول این خیابان گام بر می دارم و در هر قدم خویش برای روح بلندشان صلوات خواهم فرستاد .

بسم رب الشهدا و الصدیقین دلم را به آسمان ها می سپارم تا نوشته هایش را به تو نشان دهد تا شاید دفتر قلبم را ورق بزنی و گوشه ای از آن را بخوانی پس برایت می نویسم ، از دل غریب خود برایت می نویسم ، آری خیلی دلم می خواست با تو بودم در میان ابرها ، پیش خدا بودم نمی دانی که چقدر برایت دلتنگم، اشک هایم سرازیر است ای شهیدم، می خواهم با تو صحبت کنم اما با چه زبانی ؟!... با این زبانم که پر از گناه است؟نه نمی توانم! چگونه می شود مهمان آسمان باشم و با زبان زمینی خود صحبت کنم نمی دانم ، چه کنم ؟ پس با زبان کودکی ام برایت می نویسم چرا که به آسمان نزدیک تر است وقتی کوچکتر بودم، مادرم همیشه از تو می گفت ، از خوبی هایت، از نماز شب هایت، از وفاداری هایت و بالاخره از گذشت و ایثارت ... من از تو فقط همین ها را به یادگار دارم هر صبح تصویر تو را می نگرم تا شاید تو هم به من نظری کنی مادرم می گفت تو هر پنجشنبه وقتی که به مدرسه ی طلبه قم می رفتی به خانه ما هم سری می زدی . نمی دانم، آیا الان هم می آیی؟ حتما ، تو می آیی . باور کن ، هر پنجشنبه عطر وجودت را حس می کنم اما چرا نمی بینمت ؟ چرا صورت پر نورت را برایم نما یان نمی کنی ؟ می دانم ، این تقصیر چشم های من است. آن قدر گناه کرده ام که این گناهان چون پرده ای روی چشم ها یم شده اند و من تو را نمی بینم ای کاش دستم را می گرفتی تا این قدر احساس تنهایی نمی کردم . ای شهیدم ، تو اتینک در آسمان ها ماه مجلس شده ای عین ستاره ها چه زیبا می درخشی خوش به حال آن شبی که تو به آن نور می دهی تو به آن آرامش می دهی ای کاش من هم شب ها به جای خفتن در زمین در آسمان ها بودم.

به گزارش مهر، ۱۶ اردیبهشت امسال زنی با مراجعه دادسرای ناحیه ۳۱ تهران با طرح شکایتی گفت: چندی قبل از طریق سایت همسریابی با مردی آشنا شدم. او پس از چند جلسه ملاقات حضوری و با دادن وعده ازدواج، اعتماد مرا به خود جلب کرد. بعد از گذشت چند هفته و به بهانه سرمایه گذاری و پرداخت سود ماهیانه، از من مبلغ ۲۴ میلیون تومان گرفت و از آن زمان متواری شد.

با تشکیل پرونده و ارجاع آن به پایگاه هفتم پلیس آگاهی، مالباخته پس از حضور در پایگاه هفتم به کارآگاهان گفت: از طریق سایت همسریابی با مردی به نام عباس که حتی شماره تماس خود را نیز در داخل سایت گذاشته بود آشنا شدم. پس از چند جلسه که با یکدیگر به صورت تلفنی در تماس بودیم، قرار ملاقات گذاشته و برای اولین بار حدود یک ماه پیش با یکدیگر ملاقات کردیم. چند هفته ای از آشنایی من با این شخص نگذشته بود که وی از من درخواست ازدواج کرد و از آن زمان، به تدریج ارتباط من با وی افزایش پیدا کرد بگونه ای که در همین مدت زمان کوتاه به او اعتماد کامل پیدا کردم.

مالباخته در ادامه اظهارات خود و در خصوص نحوه پرداخت مبلغ ۲۴ میلیون تومان اظهار داشت: پس از گذشت نزدیک به یک ماه و در حالی که طی همین مدت کوتاه اعتماد کاملی به عباس پیدا کرده بودم، او با طرح پیشنهاد سرمایه گذاری در زمینه فعالیت های تجاری و اقتصادی عنوان داشت که در صورت سرمایه گذاری سود ماهیانه بسیار خوبی به من پرداخت خواهد شد و به من پیشنهاد سرمایه گذاری داد. من که به او بسیار اعتماد پیدا کرده و از سوی دیگر نیز نمی خواستم تا او از دست من ناراحت شود. قبول کردم تا مبلغی را به عنوان سرمایه گذاری در اختیار او قرار دهم. به همین منظور و برای پرداخت پول، به شعبه بانک... واقع در خیابان شهید رجایی رفته و مبلغ ۲۴ میلیون تومان پس انداز حاصل از چندین سال کار و زحمت خود را در اختیار او قرار داده و پس از گذشت چند روز، دیگر او جوابگوی تماس من نشد. تلفن همراهش را نیز خاموش کرد. آن زمان بود که متوجه شدم در این مدت من هیچ گونه اطلاعات دقیقی در خصوص خانواده و حتی محل سکونت عباس ندارم.

کارآگاهان پایگاه هفتم با بهره گیری از اطلاعات به دست آمده از مالباخته، به شعبه بانک در خیابان شهید رجایی رفته و در بررسی تصاویر به دست آمده از دوربین های مداربسته بانکی و و بهره گیری از بانک مجرمان سابقه دار موفق به شناسایی یکی از مجرمان سابقه دار در زمینه جعل عنوان مامور به نام عباس ۳۸ ساله شدند.

با شناسایی عباس و در ادامه رسیدگی به این پرونده، کارآگاهان دریافتند او آخرین بار و پس از دستگیری در سال ۸۵ به اتهام «جعل عنوان مأمور» به ۵ سال زندان محکوم شده که به تازگی و پس از گذراندن این مدت، سه ماه پیش از زندان آزاد شده است.

کارآگاهان پایگاه هفتم در ادامه تحقیقات و با شناسایی محل های تردد متهم در محدوده مرکزی سطح شهر تهران، سرانجام هشتم اردیبهشت موفق به دستگیری او در میدان شهدای هفتم تیر شدند.

با دستگیری متهم و انتقال وی به پایگاه هفتم، بلافاصله از سوی مالباخته مورد شناسایی قرار گرفت و به ناچار لب به اعتراف گشود و اظهار داشت که این شیوه و شگرد کلاهبرداری را از مجرمان سابقه دار و حرفه ای داخل زندان، فرا گرفته است.

سرهنگ کارآگاه محمدرضا ذاکراستقامتی - رئیس پایگاه هفتم پلیس آگاهی تهران بزرگ -با اعلام این خبر افزود: با اعتراف صریح متهم به ارتکاب کلاهبرداری های مشابه از طریق سایت همسریابی، کارآگاهان این پایگاه با بررسی شکایت های مشابه موفق به شناسایی دو مالباخته دیگری شدند که متهم به همین شیوه از هر کدام، مبالغ ۴۰ میلیون و ۱۵ میلیون تومان کلاهبرداری کرده است.

وی در پایان این خبر با اشاره به احتمال افزایش تعداد سایر مالباختگان و شکات احتمالی در این پرونده گفت: در حال حاضر با توجه به احتمال افزایش تعداد مالباختگان و دیگر شکات احتمالی در این پرونده، شناسایی سایر شکات و مالباختگان این پرونده در دستور کار کارآگاهان پایگاه هفتم پلیس آگاهی تهران بزرگ قرار گرفته است. به همین خاطر از کلیه مالباختگان و شکات احتمالی که بدین شیوه مورد کلاهبرداری قرار گرفته اند دعوت می شود تا برای طرح شکایت و شناسایی متهم به پایگاه هفتم پلیس آگاهی تهران بزرگ واقع در خیابان ۱۵ خرداد ـ میدان ۱۵ خرداد مراجعه کنند.